Παπαβερκίου Γεώργιος

Παπαβερκίου Γεώργιος

Παπαβερκίου Γεώργιος
Γεννήθηκε στο χωριό Αρόδες, της επαρχίας Πάφου, στις 30 Ιουνίου 1938.
Έπεσε σε μάχη εναντίον των Άγγλων, μεταξύ των χωριών Προδρόμι και Ανδρολίκου, στις 7 Φεβρουαρίου 1957.
Γονείς : Παπαβέρκιος Φιλίππου και Μάρθα Παπαβερκίου
Αδέλφια : Ήβη, Ιουλία, Φίλιππος, Σταματία, Ανδρέας

Ο Γεώργιος Παπαβερκίου φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Άνω Αρόδων, στο Γυμνάσιο Πάφου, μέχρι την τρίτη τάξη και συνέχισε τη φοίτησή του στο Κολέγιο Πάφου, όταν εντάχθηκε στον αγώνα. Αρχικά συμμετείχε στις διαδηλώσεις ως ένα από τα μαχητικότερα στοιχεία των μαθητικών ομάδων και στη διανομή φυλλαδίων. Αργότερα κατατάχθηκε στις ομάδες κρούσεως Κτήματος και πήρε μέρος στη ρίψη χειροβομβίδων και σε εκτελέσεις. Στις 22 Ιουνίου 1955 συμμετείχε στην επίθεση εναντίον του πρώην Διοικητή της Πάφου Κρην Μπέη, μαζί με τον ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη.

Σε ερώτηση του πατέρα του κατά πόσο θα ήθελε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό, απάντησε : “Θα το ήθελα, πατέρα, αν η πατρίδα μου ήταν ελεύθερη. Μετά τον Αγώνα, αν ζήσω, θα πάω με το πρόσωπό μου καθαρό, να συνεχίσω τις σπουδές μου.”

Τον Ιούλιο του 1956 καταζητήθηκε για τη δράση του και κατέφυγε στα βουνά, όπου ενώθηκε με άλλους αντάρτες στην περιοχή του χωριού Κρίτου – Τέρα. Τόπος διαμονής τους ήταν η περιοχή Τοξεύτρα, όπου είχαν τα κρησφύγετά τους. Οι Άγγλοι τον επικήρυξαν αντί του ποσού των 5.000 λιρών. Ως αντάρτης έδρασε στην περιοχή από το χωριό Έμπα μέχρι τον Κάθικα, την Πόλη Χρυσοχούς και την Τσάδα, στήνοντας ενέδρες εναντίον Άγγλων με μεγάλη επιτυχία. Στις 23 Ιανουαρίου 1957 έστησε ενέδρα με συναγωνιστές του έξω από το χωριό Κρίτου-Τέρα και επιτέθηκαν εναντίον στρατιωτικού οχήματος με ηλεκτρικώς πυροδοτηθείσα νάρκη και όπλα. Συμπαραστάτες του στη δράση που ανέπτυσσε είχε τόσο τον πατέρα του, που ήταν εφημέριος της εκκλησίας Άνω Αρόδων, όσο και τη μητέρα του.

Στις 7 Φεβρουαρίου 1957, ο Γεώργιος Παπαβερκίου μαζί με τον Τάκη Σοφοκλέους έπεσαν μαχόμενοι εναντίον των Άγγλων, αφού ανατίναξαν με νάρκη στρατιωτικό όχημα αυτοκινητοπομπής και ακολούθως άνοιξαν πυρ εναντίον των στρατιωτών, σκοτώνοντας πέντε και τραυματίζοντας επτά, στην τοποθεσία “Αμπελάκια”, μεταξύ των χωριών Προδρομίου – Ανδρολίκου.

Την επομένη της ταφής τους, 8 Φεβρουαρίου 1957, συναγωνιστές του, εκδικούμενοι το θάνατό τους, επιτέθηκαν με ηλεκτρικές νάρκες και ανατίναξαν στρατιωτικά αυτοκίνητα πλήρη στρατιωτών στα χωριά Κρίτου – Τέρα και Κινούσα.